اشعار من الشاعر الكوردي الايراني أفشار فرضي

اشعار من الشاعر الكوردي الايراني أفشار فرضي

ترجمة نظيرة اسماعيل كريم

قبلَ أن يتشرَّبَ

الفمُ بالصمت ِ !

قولي شيئاً

بطرف نظرة عينكِ،

هزّيني أنا من نفسي !

لكي يعود

وعيَ لي !

استخدمي يديكِ

حتى من قمة شعركِ

تعلقاني

لستِ مركز الكونِ

لا ألستِ كذلك !

لا تهربي مني

حتى لا يتعارض

سكونَ الأرض

مع سكوني

2

أنتِ لا يمكنُ أن تنطفئي

فإن قدري معقودٌ بقدركِ

يانجمتي !

3

كَمْ إنَّ بُعدكِ

من آخر الدُنيا

قريب ٌ!

4

أصلُ سُلالةُ الغابةِ

هي شجرة البلوط ِ

تركة ٌ

للأبد على قيد الحياة!

5

ماذا فعلتِ بأيامي َ

الليلُ

في كل مكان !

6

ازرعوا

جنبَ قبري

شجرةَ بلوطٍ

حتى يعرفُ الجميعُ ،

إنَّ الكوردَ

لهم في أعماقِ الأرض

جذورٌ !

7

في هذه الأيام

نسيانك ِ

مؤلمٌ

بشكل غريب

وكما ان ايام الربيع

تطول ُ

فإن عدم رؤياكِ

عدم رؤياكِ

عدم رؤياكِ

قد طال الى سقف السماء!

8

لا تبخلي

بابتسامتك ِ

لأن أي غد

لايدوم الى الأبدِ

9

الظلامُ

دامسٌ

علّقي

فانوساَ من نظراتكِ

في لياليَّا

10

لا يوجد في القلبِ

اكثر من صمام واحد

وهو للمحبة مخصصٌ’

” العشقُ”

صرخة صامتة

للأسرارِ!

ومن يعتقد أن

الغدَ

يومٌ آخرٌ

فإن الساعة الرملية

تدفع بالحياة نحو الموت!

حطّمْ

الجدرانَ الثقيلة للصمتِ

فإن من علّمَ الكلماتَ

هو اللهُ

اللهُ المحبة

 

السيرة الذاتية للشاعر الايراني افشار فرضي بقلمه :

بين الجبال المليئة بأشجار البلوط ، في سلسلة جبال الاحساس والبابونج ، بين الإشتياق والشعر ، ارتفعت صرخة من الفرحة والشغف… والان انا على عتبة الأربعين عاماً اتصفح صفحة الى صفحة اخرى من مرور اللحظات .. انا افشار فرضي ، من اهالي مدينة آبدانان التابعة لمقاطعة ايلام ، سنين وانا امارس في وادي الشعر والامواج المتلاطمة لبحر الفنون في ايان وليلى العمر ، ومن صورة الى أخرى ارتب اطار اللحظات ، وامارس التصوير الفوتوغرافي بشكل مهني ، واربط تبلور الوجود مع مروج القمر والعام . وفي سياق الشعر جربت كافة الاساليب  الاخرى ومن وقت بعيد كانت ولا تزال لي علاقة جيدة مع الشعر المعاصر ..

 

1

تا دهان

به  سکوت

آغشته نشده

چیزی بگو !

مرا

بتکان از خودم

با سرانگشت نگاه ات

تا برگردد

هوشیاری ام !

 

دستان ات را

اجیر کن تا

از بلندای  گیسوی ات

آویزان ام کند

مرکز ثقل جهان

نیستی نه !

از من نگریز

تا تعادل

من و زمین

بهم نخورد !

افشار فرضي

2

تو خاموش

نمی شوی

بختم به تو  گره خورده است

ستاره‌ی من !

افشار فرضی

3

چقدر دوری‌ات

به آخر دنیا

نزدیک است !

4

شجره‌نامه ی جنگل است

بلوط

میراثی که تا ابد

زنده است !

5

چه به روزم آوردی

همه جا

شب است!

6

کنار قبرم

جوانه ی بلوطی بکارید

تا همه بدانند ؛

کردها

ریشه در اعماق زمین دارند!

7

این روزها

از یاد بردنت

به طور عجیبی

دردآور  است

همانگونه که روزهای بهار

قد می کشند

ندیدنت

ندیدنت

ندیدنت

تا سقف خدا

قد کشیده است !

8

این روزها

از یاد بردنت

به طور عجیبی

دردآور  است

همانگونه که روزهای بهار

قد می کشند

ندیدنت

ندیدنت

ندیدنت

تا سقف خدا

قد کشیده است !

8

لبخندت را

دریغ نکن

که هیچ فردایی

ابدی نیست

9

تاریکی

بیداد می کند

چراغی از نگاهت

در شب های ام بیاویز

10

درقلب

یک دریچه بیشتر

آن هم برای

دوست داشتن،

نیست

“عشق”

فریاد ِخاموش ِ

نگفته هاست !

آن که فکر می کند

فردا

روز دیگری ست

ساعت  شنی

زندگی را

به سمت مرگ

پیش می برد !

بشکن

حصار سنگین سکوت را

مَطلعِ  کلمات

خدا ،

خدای ِ

عاشقانه است

بيوگرافي شاعر ايراني افشار فرضي بقلم خودش :

میان کوه های انباشته از بلوط ، در سلسله جبال احساس و بابونه ، حوالی دلتنگی و شعر ، فریادی از شادی و شور برخاست . و اینک درآستانه ی چهل سالگی از صفحه ای به صفحه ی دیگر گذر لحظه ها را مرور می کنم ..

افشار فرضی هستم ، اهل شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام ، سال هاست در وادی شعر و امواج متلاطم دریای هنر ، روزان و شبان عمر را سپری می کنم و از تصویری به تصویر بعد فریم لحظه ها را کنار هم می چینم . به طور حرفه ای عکاسی می کنم و تبلور بودن را به سبزه‌های ماه و سال گره می زنم . در زمینه ی شعر سایر سبک ها را آزموده ام و از دیرباز میانه ی خوبی با شعر سپید داشته و دارم.